เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่

แต่ตอนนี้ไวรัสที่แพร่ระบาดอย่างหนักอาจทำให้การกลับมาของการต่อสู้อย่างหนักตกอยู่ในอันตราย ตีพิมพ์ในรายงาน Nature's Scientificงานวิจัยใหม่จากมหาวิทยาลัยจอร์เจียแสดงให้เห็นว่าโรคไข้หวัดนกที่ทำให้เกิดโรคสูงหรือที่เรียกว่า H5N1 กำลังฆ่านกอินทรีหัวล้านคู่ที่ผสมพันธุ์เป็นประวัติการณ์ Nicole Nemeth ผู้เขียนนำของการศึกษาและรองศาสตราจารย์ของ College of สัตวแพทยศาสตร์. "มีหลายคืนที่ฉันนอนไม่หลับจากสิ่งที่เราได้ยินและเห็น เราได้สูญเสียนกป่าไปเป็นจำนวนมากอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนเนื่องจากไวรัสนี้ในสหรัฐฯ และดูเหมือนว่าจะยังคงอยู่" น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของรังนกอินทรีหัวล้านจอร์เจียมีลูกไก่หนึ่งตัวในปี 2565 นักวิจัยพบว่ารังนกอินทรีหัวล้านจำนวนน้อยกว่าครึ่งหนึ่งตามชายฝั่งจอร์เจียประสบความสำเร็จในการออกลูกนกอินทรีอย่างน้อยหนึ่งตัวในปี 2565 ซึ่งต่ำกว่าค่าเฉลี่ยในภูมิภาคนี้ถึง 30% การศึกษายังแสดงให้เห็นว่าอัตราความสำเร็จของรังลดลงครึ่งหนึ่งในเทศมณฑลหนึ่งของฟลอริดา โดยลดลงเหลือ 41% จากค่าเฉลี่ย 86.5% เทศมณฑลฟลอริดาอีกแห่งประสบกับปัญหาที่น่าทึ่งน้อยลงแต่ยังคงลดลงจากค่าเฉลี่ยประมาณ 78% เป็น 66.7% "เรามีรายงานจากผู้ที่เฝ้าติดตามรังนกอินทรีอย่างซื่อสัตย์ปีแล้วปีเล่า โดยเล่าเรื่องราวอันน่าสะเทือนใจเหล่านี้ว่าพบนกอินทรีโตเต็มวัยตายอยู่ใต้รัง ภายในเวลาไม่กี่วัน คู่ของมันและลูกนกมักถูกพบตายใต้รังด้วย เป็นที่ชัดเจนว่า ไวรัสทำให้เกิดความล้มเหลวของรัง” Nemeth ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาโรคสัตว์ป่าสหกรณ์ตะวันออกเฉียงใต้ (SCWDS) ของ UGA กล่าว ความร่วมมือดังกล่าวเป็นบริการวินิจฉัยและวิจัยแห่งแรกที่จัดตั้งขึ้นเพื่อตรวจสอบโรคของสัตว์ป่าโดยเฉพาะ จำนวนนกป่าที่ติดเชื้อน่าจะน้อยไป ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2565 นักวิจัยของ SCWDS ยืนยันว่าโรคไข้หวัดนกที่ทำให้เกิดโรคสูงได้ส่งผลกระทบต่อประชากรนกอินทรีของจอร์เจียเป็นครั้งแรก นกอินทรีที่ตายทั้งสามตัวถูกพบในเขต Chatham, Glynn และ Liberty ในเดือนมีนาคม ในเวลานั้น กระทรวงเกษตรของสหรัฐฯ (USDA) ได้ยืนยันผู้ป่วยไวรัส H5N1 ประมาณ 660 รายในนกป่า โดยมีเพียง 11 รายเท่านั้นที่มาจากจอร์เจีย ตัวเลขดังกล่าวพุ่งสูงขึ้นเป็นมากกว่า 6,200 กรณีที่รายงานทั่วประเทศ ไข้หวัดใหญ่ ตามรายงานของหน่วยงานตรวจสอบสุขภาพสัตว์และพืชของ USDA กรณีเหล่านี้รวมถึงแร้งหลากหลายชนิดและนกแร็ปเตอร์อื่นๆ นกน้ำ เช่น ห่านและเป็ด ตลอดจนนกน้ำอื่นๆ เช่น นกกระทุงและนกกระสา และแม้แต่นกขับขานบางชนิด แม้ว่าพวกมันจะไม่ค่อยตกเป็นเหยื่อของไวรัสก็ตาม (สัตว์ปีกที่เลี้ยงในเชิงพาณิชย์หลายสิบล้านตัวเสียชีวิตหรือถูกคัดออกเนื่องจากเสี่ยงต่อการติดเชื้อ) “ฉันคิดว่าจำนวนนกป่ามีการรายงานต่ำกว่าความเป็นจริงอย่างมาก” เนเมธกล่าว "ผู้คนจะส่งห่านหิมะมาให้ 1 ตัว และมันจะทดสอบไวรัสในเชิงบวก จากนั้นพวกเขาจะบอกคุณว่า 'มีห่านหลายพันตัวที่กำลังจะตายในที่เดียวกัน' แต่มันจะลงไปเหมือนนกที่ติดเชื้อตัวเดียว” H5N1 ไม่ก่อให้เกิดภัยคุกคามร้ายแรงต่อมนุษย์ แต่อาจเป็นอันตรายต่อสายพันธุ์อื่น นกที่เสี่ยงต่อการติดเชื้อมากที่สุดคือนกที่อาศัยอยู่ตามชายฝั่งหรือพื้นที่ทางน้ำอื่นๆ ในทะเล หรือกินนกชนิดอื่นๆ ที่ทำเช่นนั้น ไวรัสสามารถคงอยู่ในน้ำได้นานกว่าหนึ่งปี หากอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม แม้ว่านกจะไม่เสี่ยงต่อผู้คน แต่นกสามารถรับเชื้อไวรัสจากการใช้เวลาอยู่ในน้ำและพาไปยังตำแหน่งใหม่ผ่านการอพยพ นกล่าเนื้อเช่นนกอินทรีและนกแร้งจะจับไวรัสเมื่อพวกมันกินนกที่ติดเชื้อ “กรณีที่แย่ที่สุด เราเข้าไปอยู่ในสถานที่ที่น่ากลัวกับนกบางสายพันธุ์เหล่านี้” Nemeth กล่าว "เราอาจเห็นจำนวนนกอินทรี นกแร็พเตอร์ นกน้ำ และนกอื่นๆ ลดลงมากกว่าที่เราเคยเห็น มันอาจจะสร้างความเสียหายร้ายแรง" หมี จิ้งจอกแดง และโคโยตี้ท่ามกลางสัตว์ที่ติดเชื้อไวรัส ไข้หวัดนกมีสายพันธุ์กระโดดเช่นกัน H5N1 ทำให้สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในป่าติดเชื้อ เช่น จิ้งจอกแดง โคโยตี้ แรคคูน แมวน้ำ โอพอสซัม และแม้แต่หมีบางตัวในอเมริกาเหนือ อย่างไรก็ตาม มีผู้ติดเชื้อไวรัสในสหรัฐอเมริกาเพียงไม่กี่รายและหายจากอาการเพียงเล็กน้อย อ้างอิงจากศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค “ไวรัสที่สามารถแพร่กระจายและดูแลรักษาได้เหมือนที่ไวรัสนี้ทำได้ มีอยู่ทุกที่แล้วในตอนนี้” เนเมธกล่าว "เราไม่สามารถควบคุมไวรัสได้ และเราไม่สามารถฉีดวัคซีนให้กับนกป่าได้ แต่เราสามารถบันทึกการสูญเสียได้ และพยายามช่วยอนุรักษ์สายพันธุ์และประชากรที่ได้รับผลกระทบให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้"