ศึกษาเกี่ยวกับงูเหลือม

แม้ว่างูจะเป็นศัตรูกับค้างคาวที่รู้จักกันดี นอกจากนี้ ไม่มีค้างคาวตัวใดที่ใหญ่และหนักเท่าแวมไพร์ทั่วไปที่ได้รับการอธิบายว่าถูกฆ่าและกินก่อนการศึกษาปัจจุบัน ซึ่งตีพิมพ์ในวารสารSubterranean Biology แบบเปิด การศึกษาที่นักวิทยาศาสตร์นำโดย Sarah Martin-Solano, Universidad de las Fuerzas Armadas, ESPE ประเทศเอกวาดอร์ บันทึกงูเหลือมสีรุ้งที่จับค้างคาวได้ ถือเป็นกรณีแรกที่ทราบว่าเกิดขึ้นบนพื้นถ้ำ การสังเกตที่เป็นเอกสารช่วยยืนยันว่างูกินเหยื่อในค้างคาวในถ้ำ และยังเป็นกรณีดังกล่าวครั้งแรกที่ทราบจากเอกวาดอร์ นอกเหนือจากคำอธิบายโดยละเอียดแล้ว นักวิทยาศาสตร์ยังจัดทำภาพยนตร์ซึ่งแสดงเกือบเต็มเหตุการณ์ที่งูเหลือมสีรุ้งจับ ฆ่า และกลืนค้างคาวแวมไพร์เพศเมียที่โตเต็มวัย การปล้นสะดมถูกพบในถ้ำยาว 450 เมตรในเมืองเตนา ประเทศเอกวาดอร์ ที่นั่น ค้างคาวแวมไพร์เพศเมียที่โตเต็มวัย ซึ่งเป็นหนึ่งในสามสายพันธุ์ของค้างคาวที่กินเลือดเพียงอย่างเดียว บินเข้าไปในถ้ำเหนือหัว งูเหลือม และขากรรไกรที่อ้ารอไว้ ชูเหนือพื้นประมาณ 30-35 เซนติเมตร งูยาวประมาณ 140 ซม. กระชากหัวค้างคาวแล้วเหวี่ยงลงพื้นทันที หลังจากถูกงูเหลือมรัดคอ ค้างคาวดูเหมือนจะไม่ยอมแพ้ในอีก 2 นาทีต่อมา แม้ว่าผู้ล่าจะไม่ยอมปล่อยไปอีก 7 นาทีก็ตาม เมื่อแน่ใจว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมตายแล้ว งูก็เริ่มลองท่าต่างๆ เพื่อให้ค้างคาวอยู่ในปากของมัน อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ดูเหมือนจะยากเป็นพิเศษเนื่องจากขนาดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและความแข็งของข้อไหล่ ในที่สุดงูเหลือมสีรุ้งก็รัดร่างกายอีกครั้ง จากนั้น เริ่มจากส่วนหัว งูสามารถกลืนค้างคาวทั้งตัวได้ภายในเวลา 4 นาที 50 วินาที โดยการปล้นสะดมใช้เวลาประมาณ 25 นาที โดยสรุป ผู้เขียนเสนอว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม เพื่อให้นักวิทยาศาสตร์สามารถค้นพบว่างูมักกินค้างคาวในถ้ำได้อย่างไร